رویاهای بربادرفته پشت چراغ قرمز

به گزارش ایرنا، علی باید امروز سر کلاس درس می بود، اما سرنوشت او را به خیابان ها کشانده است؛ جایی که هر روز با فروش فال، لقمه نانی برای خانواده اش به دست می آورد.

علی در سکوت خود، داستان تلخ هزاران کودکی است که به جای کتاب و درس، بار سنگین فقر، بی عدالتی و مشکلات خانوادگی را بر دوش می کشند.

کودکانی که به جای یادگیری الفبا با تلخی بازماندگی از تحصیل دست و پنجه نرم می کنند و رویای دکتر شدن یا مهندس شدن برایشان به آرزویی دست نیافتنی بدل شده است.

هر ضربه شیشه ماشین، نه تنها صدای خرد شدن شیشه نیست، بلکه شکست روزافزون امیدهای کودکی است که می خواهد بداند روزی می تواند از مدرسه فارغ شود و آینده ای روشن داشته باشد.

این ها کودکان فراموش شده ای هستند که فقر خانواده، مشکلات اقتصادی، ازدواج های زودهنگام و نبود امکانات آموزشی آنها را از حق ابتدایی شان یعنی تحصیل محروم کرده است، کودکانی که به جای بازی و کتاب، پای سفره خانواده نشسته اند تا سهمی از زندگی را فراهم کنند و این سؤال همچنان باقی است که چه زمانی برای پایان دادن به این تراژدی خاموش، چاره ای اساسی اندیشیده می شود؟

تا آن روز، علی و هزاران کودک دیگر هر روز پشت چراغ قرمز با دل پر از حسرت و دلی پر از آرزو به رویاهای ناتمام شان نگاه می کنند؛ رویاهایی که شاید فقط یک قدم تا تحقق فاصله داشته باشد، اما فاصله ای دور و دورتر از دسترسشان است.

تحصیل، رویای محال کودکان کار

علی نه دانش آموز کلاس هفتم که نان آور خانه ای کوچک در حاشیه شهر است و می گوید: پدرم سال ها پیش از روی داربست سقوط و جان خود را از دست داد و برای تامین مایحتاج زندگی خواهر و برادر کوچکتر از خود ترک تحصیل کردم.

این پسر کرمانج زبان گل می فروشد، اما دلش با مدرسه و زنگ های تفریح است و هنوز هم از ته دل می گوید: دکتر بودن را دوست داشتم تا بتوانم بیماران بی پول را رایگان درمان کنم.

دخترکی کوچک و لاغر قامت با دستانی ترک خورده از گرمای سوزان خیابان و لابه لای ماشین ها شیشه پاک می کند.

آوا نام دارد؛ ولی بسیار چابک بر روی شیشه ماشین ها آب می پاشد و یکی یکی از ماشین ها را می شوید هر از چندگاهی هم راننده ای شیشه را پایین می کشد و از سر ترحم اسکناسی به این دخترک زیبا می دهد.

درس خواندن برای این کودکان و نوجوانان رویاست، نان آوردن وظیفه ای ناخواسته است که روی شانه های کوچک اما خمیده شان سنگینی می کند، کودکانی که سطل آب و گل به جای دفتر به دست دارند.

این ها نه آمارند، نه سرفصل گزارش ها؛ این ها زخم های باز یک جامعه اند که در چراغ قرمزها پیدایشان می شود، اما در سبزی بی تفاوتی ناپدید می شوند.

6 هزار و 750 دانش آموز بازمانده در خراسان شمالی

بازماندگی از تحصیل یکی از مهمترین چالش های نظام آموزشی است که استان خراسان شمالی نیز از آن مستثنا نیست، کودکان در این استان به دلایل گوناگون از جمله مشکلات مالی، فاصله زیاد از مدرسه، نبود مدارس متوسطه در روستاها، ازدواج زودهنگام و معلولیت های جسمی یا ذهنی از ادامه تحصیل باز می مانند.

مدیرکل آموزش و پرورش خراسان شمالی در این خصوص گفت: تاکنون 6 هزار و 750 دانش آموز بازمانده از تحصیل در این استان شناسایی شده اند که از این تعداد، 450 نفر در مقطع ابتدایی، سه هزار نفر در متوسطه اول و سه هزار و 300 نفر در متوسطه دوم هستند.

علی متقیان اظهار کرد: بازماندن از تحصیل دلایل متعددی دارد که از جمله آن می توان به مهاجرت خانوارها، مشکلات مالی، نبود امکانات مدرسه در مناطق روستایی و شرایط خاص جسمی یا خانوادگی اشاره کرد.

وی با بیان اینکه تلاش هایی برای بازگرداندن این دانش آموزان به چرخه آموزش در جریان است افزود: آموزش و پرورش با شناسایی کودکان و رایزنی با خانواده ها، زمینه حضور مجدد بسیاری از آنان در مدارس را فراهم کرده است.

به گفته متقیان، برخی خانواده ها به دلیل بعد مسافت اجازه نمی دهند فرزندان شان در خوابگاه یا مدارس شبانه روزی بمانند و آن ها را به کار می گیرند.

وی با اشاره به تلاش ها برای تحقق عدالت آموزشی ادامه داد: اکنون در خراسان شمالی 13 مدرسه با تنها یک معلم و یک دانش آموز و همچنین 149 مدرسه با یک معلم و کمتر از پنج دانش آموز فعال است و این اقدام با هدف جلوگیری از بازماندن حتی یک کودک از تحصیل انجام شده است.

در حال حاضر بیش از 195 هزار دانش آموز در قالب 2 هزار مدرسه در سراسر خراسان شمالی مشغول تحصیل هستند.

این استان همچنین دارای یکهزار و 236 کلاس چندپایه است که در آن ها بیش از 18 هزار دانش آموز، اغلب در مناطق دورافتاده، آموزش می بینند.